مزایا و خطرات استفاده از کود قبل از کشت

مزایا:

  • تقویت رشد گیاه – با کوددهی قبل از کشت، از همان ابتدا اطمینان دارید که تمام مواد مغذی مورد نیاز گیاه در دسترس گیاه هستند.
  • بهبود شرایط خاک با مواد مغذی – پتاسیم و فسفر دو ماده مغذی اصلی هستند که به‌راحتی در داخل خاک حرکت نمی‌کنند. اگر پس از کشت گیاه این عناصر به خاک اضافه شوند، تمایل دارند که در سطوح بالایی خاک باقی بمانند و به منطقه فعال ریشه‌ها نمی‌رسند. برای مثال، نیتروژنی که به‌شکل اوره به خاک اضافه شده‌است، تمایل به نشت دارد. بنابراین، اضافه‌شدن کودها به خاک قبل از کشت، شرایط خاک را بهبود می‌دهد و دسترسی گیاه به این مواد را افزایش می‌دهد.
  • کاربرد نسبتاً آسان – از آنجا که گیاهی در خاک نیست،‌ تجهیزات کشاورزی به‌راحتی وارد مزرعه می‌شوند و نگرانی از آسیب‌رسیدن به گیاه در خاک وجود ندارد.
  • در کوددهی قبل از کشت،‌ از چه مواد مغذی می‌توان استفاده کرد؟
    براساس آزمون‌های خاک، کوددهی قبل از کشت انجام می‌شود. این آزمون‌ها مشخص می‌کنند که از چه مواد مغذی و با چه میزانی در خاک استفاده کنید. از آنجا که حرکت مواد مغذی در خاک متفاوت است، میزان هر یک از این عناصر باید به‌صورت جداگانه بررسی و تعیین شود:
    نیتروژن به‌شکل نیترات (NO3-) در خاک تحرک زیادی دارد و تمایل دارد با آب باران یا آبیاری به قسمت‌های زیر ریشه نشت کند. اضافه‌کردن کود نیتروژن قبل از کشت باعث افزایش خطر هدررفت آن به‌شکل نشت یا تبخیر می‌گردد.
    فسفر در خاک حرکت نمی‌کند و در صورتی که رواناب سطحی اتفاق نیفتد در محلی که به خاک اضافه شده‌است باقی می‌ماند. بنابراین، از این کود در مقادیر نسبتاً بالا، تا میزان ۱۰۰٪ نیاز گیاه، می‌توان استفاده کرد. حرکت پتاسیم در خاک متوسط است؛ تحرک این عنصر نسبت به فسفر بیشتر و نسبت به نیتروژن کمتر است.
  • روش‌های افزودن کود
    روش اضافه‌کردن کود به خاک برروی کارایی کودها قبل از کشت بسیار مؤثر است. روش‌های رایج و متنوعی برای کوددهی قبل از کشت وجود دارد:

    • کودپاشی – در این روش کودها به‌طور یکنواخت روی سطح خاک قرار می‌گیرند. همچنین در این روش می‌توان کود را با خاک کاملاً مخلوط کرد.
    • کوددهی نواری – در این روش کود به‌شکل نوارهایی منظم، قبل از کشت یا بذرافشانی، نزدیک به محلی که دانه‌ها قرار است کشت شوند، روی سطح خاک قرار می‌گیرد.
  • در انتخاب صحیح روش مورد استفاده باید به چند نکته اولیه توجه کرد:

    • نوع خاک – خاک‌های شنی، نسبت به خاک‌هایی که بافت درشتی دارند، توانایی نگهداشت مواد مغذی کمتری دارند. بنابراین، در این گونه خاک‌ها بهتر است از مقادیر کمتری کود، قبل از کشت، استفاده شود.
    • اقلیم منطقه و پیش‌بینی آب‌وهوا – بارندگی خطر نشت نیتروژن را افزایش می‌دهد و در آب‌وهوای گرم نیز میزان تبخیر این ماده بیشتر است.